Historia Ośrodka

Baza lokalowa

• • • 

      Historia budowy i założenia SOSW we Frysztaku

      Budynek, w którym mieści się obecnie Internat oraz sąsiadujący z nim obiekt, powstały w latach 1976 - 1982. Państwowy Zakład Wychowawczy we Frysztaku rozpoczął swoją działalność 1.09.1983 r. Miał obejmować szkołę podstawową z klasami I -VIII i internat dla 180 wychowanków. Organizacja i sprawowanie nadzoru zostało powierzone gminnemu dyrektorowi szkół we Frysztaku - Eligiuszowi Marcinkowskiemu. Placówka uzyskała samodzielność  1.01.1984 r.

      1 września 1984 r. Państwowy Zakład Wychowawczy we Frysztaku zmienił nazwę na Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy.
• • • 

      Baza lokalowa

      W pierwszych latach funkcjonowania Ośrodek użytkował dwa budynki. W internacie na parterze były pomieszczenia  pomocnicze, a na piętrze, oddzielone od świetlicy, dwa mieszkania. W części dwupiętrowej mieściły się pokoje dla wychowanków. W budynku internatu część pomieszczeń na parterze stanowiły klasy - świetlice, gdzie uczyły się dzieci młodsze. Urządzono też świetlice dla grup odbywających lekcje w budynku sąsiedniej Szkoły Podstawowej.
      Niełatwym zadaniem w tamtych, trudnych czasach było wyposażenie szkoły i internatu, gdyż półki sklepowe i pawilony handlowe były puste. Już w drugim roku istnienia placówki dzieci otrzymały do świetlic kolorowe telewizory, radia, gry towarzyskie. Funkcjonował radiowęzeł.
      W roku szkolnym 1985/86 zakupiono projektor filmowy i sprzęt audiowizualny. Ośrodek mógł poszczycić się gabinetem logopedii  i wspaniale urządzonym gabinetem reedukacji. Od początku istnienia placówki funkcjonowała salka katechetyczna, gdzie odbywały się lekcje religii.

• • • 

      Kadra pedagogicz

       

      Ośrodek to nie tylko baza, ale przede wszystkim ludzie.

      W pierwszym roku istnienia placówki zatrudniono 17 nauczycieli, 34 wychowawców, 6 pracowników administracyjnych i 23 obsługowych. Prawie wszyscy rozpoczęli pracę w szkolnictwie specjalnym pierwszy raz. Większość pedagogów nie miało wówczas żadnych doświadczeń w pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie. Spośród 51 osobowej kadry pedagogicznej wyższe wykształcenie posiadało 9 osób. Po 10 latach istnienia Ośrodka, w roku szkolnym 1993/94 zatrudnionych było 58 pracowników pedagogicznych, z czego 31 posiadało pełne kwalifikacje, a 27 osób miało wyższe wykształcenie. Spośród kadry pracowniczej, która rozpoczęła pracę w dniu otwarcia placówki do chwili obecnej pracuje 6 osób. Są to: Ewa Boroń, Zbigniew Kurek, Anna Golowska, Maria Pająk, Stanisław Rękowicz, Anna Romańska i Zofia Zielińska.

      Funkcje kierownicze pełnili:

      • Dyrektora Ośrodka

      Edward Pelc, Władysława Chmura, Adam Filip, Agata Wyciślak

      • Dyrektora Szkoły - Pelagia Furtek

      • Wicedyrektora - Agata Wyciślak, Maria Pająk, Teresa Guzy

      • Kierownika Internatu

      Anna Latosek, Stanisław Rękowicz, Teresa Guzy, Lucyna Zagórska - Zając, Teresa Guzy

      • Zastępcy kierownika Internatu - Mieczysław Wanat

      Zadaniem priorytetowym na każdym etapie rozwoju placówki było zdobywanie kwalifikacji zawodowych, doskonalenie i dokształcanie kadry pedagogicznej. W roku szkolnym 1985/86, jako nowość w zakresie doskonalenia pracy samokształceniowej wprowadzono lekcje i zajęcia koleżeńskie, których celem miało być upowszechnianie wśród członków Rady Pedagogicznej wiedzy, doświadczeń i nowych metod pracy.

      Ważnym wydarzeniem, wieńczącym długoletnią pracę samokształceniową stało się nadanie Zofii Pelc stopnia doktora nauk humanistycznych (1989 r.).

      W roku szkolnym 1989/90 w Ośrodku realizowany był eksperyment pedagogiczny opracowany przez ówczesnego dyrektora - Edwarda Pelca. Celem podjętych działań było lepsze zespolenie procesu nauczania z opiekuńczo - wychowawczą działalnością Ośrodka. Eksperyment w klasie IVA realizował czteroosobowy zespół: Władysława Chmura, Eligiusz Marcinkowski, Jerzy Wiśniowski i Lucyna Zagórska.

      W roku szkolnym 1994/95 powstały zespoły samokształceniowe. Stopniowo zmieniano ich nazwy i rozszerzano zakres działania. W latach 1986 - 2000, 11 nauczycieli i wychowawców zdobyło stopnie  specjalizacji zawodowej.

            
      

      
• • • 

      Wychowankowie

      W 25 roku działalności placówki, Ośrodek obejmował swoją opieką 185 wychowanków (szkoła podstawowa - 45, gimnazjum - 64, szkoła zawodowa - 58, liceum uzupełniające - 10, wczesne wspomaganie rozwoju małego dziecka - 7). W placówce mieszkało 119 osób w wieku od 9 do 23 lat z 11 powiatów województwa podkarpackiego (strzyżowski, rzeszowski, łańcucki, mielecki, dębicki, kolbuszowski, ropczycko - sędziszowski, jasielski, krośnieński, niżański, leżajski). Wraz z upływem lat i zmianami w systemie edukacji (likwidacja liceum uzupełniającego 2012 r., likwidacja gimnazjum 2019 r.) oraz coraz bogatszą ofertą edukacyjną placówki (powstanie przedszkola, utworzenie kilku kierunków kształcenia uczniów szkoły branżowej: ślusarz, stolarz, kucharz, cukiernik, pracownik pomocniczy obsługi hotelowej, pomocnik stolarza; powstanie Szkoły Przysposabiającej do Pracy  i Oddziałów Edukacyjno - Terapeutycznych), zmieniała się i wciąż się zmienia liczba wychowanków.
      W roku szkolnym 2004/2005 internat zamieszkiwało 147 osób, co stanowi największą liczbę w historii placówki, obecnie z internatu korzysta 66 wychowanków, gdyż znacząca większość to uczniowie dojeżdżający codziennie do szkoły.

       

      

      

• • • Wypoczynek

      Już od początku istnienia placówki organizowano wycieczki, rajdy, kolonie, obozy wędrowne. Harcerze brali udział w Zlotach Drużyn Nieprzetartego Szlaku (m.in. Ropczyce, Mielec, Stemplew, Harasiuki - Łazory). Popularną formą wypoczynku stały się w Ośrodku turnusy rehabilitacyjne, głównie nad morze. Dzieci i młodzież, wraz z opiekunami, wyjeżdżali na wycieczki krajoznawcze. W roku 2007  wychowankowie po raz pierwszy wyjechali na Węgry w ramach wymiany międzynarodowej. Od wielu lat nasi podopieczni mają również okazję wypoczywać podczas ferii zimowych i wakacji w Ośrodku Caritas w Myczkowcach. Kilkakrotnie wychowankowie wraz z opiekunami włączali się do Pieszej Pielgrzymki do Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu, prowadzonej przez Parafię Frysztak.

      Odrębne miejsce zajmuje wypoczynek pracowników. Międzynarodowe wyjazdy zapoczątkowała w latach osiemdziesiątych wymiana z Morsztynem na Ukrainie, którą przerwały zmiany ustrojowe. W roku 2003 nawiązano kontakty polsko - węgierskie z podobną placówką w Kisjuszalas. W roku 1997 zorganizowana została wycieczka - pielgrzymka do Włoch. Podczas audiencji wręczono Papieżowi Janowi Pawłowi II obraz „Panorama Frysztaka" namalowany przez nauczyciela plastyki - Marka Hadro.

      Pracownicy Ośrodka wyjeżdżali również do „Słowackiego Raju", do Lwowa, na Litwę, w Pieniny, Tatry, Góry Stołowe i w Bieszczady.

      

      

      
• • • Osiągnięcia

      Ośrodek może poszczycić się wieloma nagrodami i wyróżnieniami zdobywanymi na zawodach sportowych, w konkursach plastycznych, muzycznych, recytatorskich, teatralnych i ekologicznych. Były to konkursy i przeglądy o randze wojewódzkiej, ogólnopolskiej i międzynarodowej. Twórczość plastyczna wychowanków prezentowana była na wielu wystawach.  Wychowankowie dwukrotnie brali udział w Ogólnopolskim Festiwalu Wokalno - Instrumentalnym w Przemyślu, na którym zdobyli czołowe miejsca. Już w pierwszym roku funkcjonowania Ośrodka zespół teatralny zdobył I miejsce w Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Artystycznych Szkół Specjalnych. Członkowie zespołu teatralnego z powodzeniem rywalizowali na scenie również z pełnosprawnymi rówieśnikami biorąc udział w konkursach „Poeci i Pisarze Dzieciom" i „Bajkowisko". Starty w wojewódzkich zawodach sportowych znaczone były wieloma sukcesami. Nasi sportowcy brali udział indywidualnie w olimpiadach centralnych w dyscyplinach lekkoatletycznych i tenisie stołowym, wchodzili w skład reprezentacji województwa na mistrzostwa w piłce nożnej halowej, piłce nożnej, piłce koszykowej chłopców, mężczyzn i kobiet.

      

      

      1.